wystawa


Dark Matter | Viktor Vicsek [HU], Elektro Moon Vision [PL/HU]

Instalacja świetlna inspirowana nastrojem i atmosferą opowiadania Josepha Conrada pt. Jądro Ciemności i nawiązująca do tematu przewodniego festiwalu Conrad – Niepokój. Instalacja jest przestrzenią, która wciąga w głąb tajemniczego i bliżej nieokreślonego świata. Centrum stanowi interaktywna rzeźba świetlna reagująca w zależności od ilości obecnych osób i ich pozycji w stosunku do niej, zmieniając formę poprzez modyfikację aktywnych świateł. Rzeźba zanurzona jest we fragmentach tekstu powieści Conrada w trzech językach: polskim, węgierskim i angielskim. Całość zanurzona jest w ambientowym dźwięku, potęgując wrażenie odcięcia od rzeczywistości i zanurzenia w mrocznym świecie z innego wymiaru.
Projekt zrealizowany przez festiwal Patchlab 2017 we współpracy z festiwalem Conrada i Węgierskim Instytutem Kultury w Warszawie w ramach Roku Kultury Węgierskiej.



Pretext | Jerry Galle [BE]

Sztuczna inteligencja w czasie ekspozycji pisze tekst w oparciu o algorytm logicznego kojarzenia powiązań znaczeniowych słów, przeszukując bazę danych za pomocą indeksowania. Łącząc słowa SI tworzy krótkie zdania, a z nich może kreować powiązania między nimi. Tworząc dłuższe frazy, bazuje na podobieństwach napotkanych w pokrewnych zdaniach, które pojawiły się w ciągu 50 minut. Jej teksty cechują się zdecydowaniem i dokładnością, lecz binarny kod zdradza autora książki. Liczba stron sprawia, że prawie niemożliwe jest przeczytanie jej w całości. Nadaje to jej aurę powagi, na którą tak naprawdę nie zasługuje. Jej twórca – maszyna, nie rozumie deklarowanego znaczenia takiej książki.
Pretext pokazuje trudną relację pomiędzy technologią cyfrową a kulturą współczesną, wątpliwości cyfrowe, które tkwią już w zerojedynkowej strukturze komputera, Konfrontuje ludzką “nieproduktywną wątpliwość” z nieprzerwaną wydajnością technologii. Ale gdy do systemu przedostają się cyfrowe wątpliwości, wtedy zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Ekspozycja zawiera również poprzednie książki napisane przez Pretext oraz rysunki robota – interpretacje graficzne jednej lub kilku stron wytworzonych w czasie wcześniejszych wystaw.
Wyprodukowane teksty będą publikowane w formie pokaźnej książki przez MER Paper Kunsthalle Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Antwerpii.
Jerry Galle jest związany z KASK School of Arts University College Ghent, gdzie zajmuje się projektami artystycznymi.



Reading Plan | Lien-Cheng Wang [TW]

Reading Plan to interaktywne dzieło sztuki zbudowane z urządzeń, będących metaforą tajwańskiej klasy, które automatycznie przewracają strony książki. Publiczność wchodząc do ?klasy? powoduje, że urządzenia zaczynają przewracać strony i czytać treść tekstów głosem uczniów szkoły podstawowej.
Gdy w Tajwanie idzie się do szkoły, nie ma się wiele do powiedzenia w kwestii tego kiedy chce się czytać lub uczyć. Przypomina to bycie kontrolowanym przez wielką niewidoczną maszynę. Na pierwszym miejscu stawia się konkurencyjność i wartość rynkową. Rząd chce promować dążenie do zdobywania pieniędzy, a nie myślenie humanistyczne i odkrywanie samego siebie. Jest to pełne spełnienie zasad dogmatycznych i aparatu państwowego? (autor, Lien-Cheng Wang)
Urządzenia czytają fragmenty “Dialogów konfucjańskich”, książki, która przez tysiące lat wpływała na etykę, filozofię i moralność mieszkańców krajów Azji. Jej treść brzmi: Mistrz powiedział: Czyż nie jest przyjemnie uczyć się z ciągłą konsekwencją i stosowaniem wiedzy? Czyż nie jest wspaniale mieć przyjaciół z odległych dzielnic? Czyż ten który nie czuje niepokoju mimo iż pozostaje niezauważony, nie jest człowiekiem cnotliwym?. Sensem tej książki jest metafora starożytnych Chin, które przez tysiące lat chciały kontrolować sąsiadujące kraje. Reading Plan tworzy przestrzeń do dyskusji o lokalizacji, edukacji, sposobach myślenia i aparacie państwowym.
Praca prezentowana była w tym roku na Ars Electronica w Linz.



RadianceScape | XCEED [HK]

W 2011 r. trzęsienie ziemi w Fukushimie po raz kolejny skierowało uwagę całego świata na koszmar katastrofy atomowej. Do dnia dzisiejszego nie opracowano skutecznego rozwiązania na problem Japończyków. Wysoce radioaktywne ścieki wypuszczane są do Oceanu Spokojnego i zanieczyszczają środowisko wodne. Skutkuje to zniszczeniem całego łańcucha pokarmowego. W międzyczasie, rząd Japonii ukrywa informacje na temat prawdziwego stanu problemu promieniowania. RadianceScape to dźwiękowa kompozycja wizualizująca dane, która ma na celu pokazanie promieniowania i uwrażliwienie świata na ten problem. Opiera się na danych dotyczących promieniowania zbieranych na żywo przez stronę Safecast.org, która jest globalną siecią do zbierania i dzielenia się pomiarami promieniowania w celu utworzenia audiowizualnych krajobrazów miejskich. Mają one formę odwzorowania point-cloud, w którym zagęszczenie poziomu promieniowania jest reprezentowane przez widoczność krajobrazu miejskiego. Sekwencja zdjęć została zaczerpnięta z ukrytych danych z interfejsu programistycznego Google Streetview. Aby generować różny nastrój i hałas, kompozycja dźwiękowa opiera się na danych dotyczących danego miejsca.
Warstwa wizualna składa się z 2 oddzielnych części. Pierwsza z nich ilustruje Hong Kong z wizualizacją poziomu promieniowania od Mongkok do rejonu Tsim Sha Tsui. Druga część prezentuje Fukushimę z wizualizacją poziomu promieniowania od Prefektury Fukushima do elektrowni atomowej.



Predictive Art Bot. A generator of non-human concepts | Nikolas Maigret [FR], Maria Roszkowska [PL]

Predictive Art Bot to algorytm, który wykorzystuje najnowsze tematy jako podstawę do stworzenia koncepcji dla projektów artystycznych i przewidywania czasami absurdalnych ścieżek rozwoju sztuki w przyszłości. Algorytmy są powszechnie używane w różnych dziedzinach np. zachowanie konsumenckie poszczególnych grup, rozwój rynku światowego, a nawet potencjalne przestępstwa. Ich rolą jest opracowywanie przewidywań za pomocą analizy danych, analizy statystycznej i rozpoznawania wzorców. Natomiast Predictive Art Bot specjalizuje się w tworzeniu przewidywań dotyczących sztuki, które mają za zadanie rozszerzać ograniczoną wyobraźnię człowieka o nowe, nieludzkie perspektywy i które każdego dnia publikuje na Twitterze. Będąc swego rodzaju parodią transhumanistycznych przepowiedni. Predictive Art Bot wyzwala artystów z łańcuchów kreatywności i wysuwa pomysły, które nie zostały jeszcze obmyślone ani wprowadzone przez człowieka.



bias | Sebastian Drack, Tobias Feldmeier aka APNOA [DE/AT]

Interaktywna audiowizualna rzeźba oparta na autorskim oprogramowaniu, które śledzi tzw. podejrzaną zawartość portali społecznościowych. Światło i dźwięki są wywoływane / syntezowane w czasie rzeczywistym przez pojawiające się tweety. Poszczególne słowa zaczerpnięto z listy kluczowych słów, będące częścią Analyst’s Desktop Binder, którą Departament Bezpieczeństwa Krajowego Stanów Zjednoczonych musiał ujawnić na podstawie ustawy o wolności informacji z 2011 r.
W każdej chwili ze strumienia danych wybierana jest wiadomość zawierająca wskazane słowa, która przesyłana jest do systemu audiowizualnego. Następnie syntezator mowy odczytuje na głos wiadomości, mniej lub bardziej znaczące, które następnie są przetwarzane w dźwięki i odtwarzane podczas ekspozycji. Za każdym razem, gdy pojawia się nowa treść, rozświetlają się pasma rzeźby zbudowanej z LED-owego włókna szklanego. Praca ta ma na celu przypomnieć nam, że trzeba zastanowić się dwa razy, czy możliwość masowej obserwacji przez Internet to odpowiednie narzędzie w rękach nieregulowanych demokratycznie organizacji wywiadowczych.



Tracing Information Society – A Timeline | Technopolitics [AT]

Tracing Information Society ? A Timeline to dyskursywna struktura badająca genezę i obecny stan społeczeństwa informacyjnego opracowana przez grupę Technopolitics – niezależną, transdyscyplinarną platforma twórców z Austrii, tworzoną przez artystów, teoretyków, kuratorów, naukowców i dziennikarzy, którzy wspólnie opracowują innowacyjne projekty na przecięciu sztuki, badań, nauki i edukacji. Główny element wizualny tej pracy to oś czasu dużego formatu, która pokazuje ewolucję wspólnych realiów techniczno-kulturowych. 500 wpisów na osi czasu kieruje uwagę na różne wydarzenia i genealogię z dziedzin sztuki, kultury, mediów, polityki, ekonomii, techniki i życia społecznego, które były istotne w procesie formowania społeczeństwa informacyjnego. Głównym celem projektu jest prześledzenie z krytycznego i badawczego punktu widzenia różnorodnych historycznych procesów, które są modelowane przez techniczno-ekonomiczne wzorce.
26.10 o godz. 13:30-15:00 odbędzie się otwarta prezentacja i spotkanie z Doron Goldfarb i Iną Zwerger – członkami grupy Technopolitics



Data Selfie | Hang Do Thi Duc [JP/DE]

Dlaczego Facebook potrzebuje Twojego numeru telefonu lub kontaktów telefonicznych lub danych z konta WhatsApp? Dlaczego Facebook śledzi czas spędzony na wpisach w kanale informacyjnym? Czy jedynym celem tego gromadzenia danych jest dostarczenie nam bardziej trafnych reklam? Czy chodzi o coś innego? Projekt Data Selfie to rozszerzenie przeglądarki, które pomaga użytkownikom śledzić swoją aktywność na Facebooku, wyświetlić własne ślady danych i ujawnić, w jaki sposób algorytmy uczenia się maszyn wykorzystują Twoje dane, aby uzyskać informacje na temat swojej osobowości. Na podstawie danych pobieranych w czasie aktywności w sieci, przewidywane są różne cechy charakteru. Użytkownicy celowo kreują różne tożsamości na różnych profilach mediów socjalnych. Kontrolują to, jak chcą być postrzegani przez innych. Data Selfie zajmuje się tym, jak profile, które tworzą ludzie, mają się do profili, które tworzą na ich temat urządzenia i algorytmy Facebooka, Google i innych stron – profili, których nigdy nie zobaczą, ale nieświadomie je kreują. Projekt ma na celu dostarczenie osobistej, zróżnicowanej perspektywy na temat eksploracji danych, analityki predykcyjnej i danych o tożsamości internetowej – w tym informacje wywnioskowane z zachowania w Internecie. W naszym społeczeństwie algorytmy są wszechobecne i może się wydawać, że są również wszechwiedzące i wszechmocne. Możemy mieć nadzieję, że Big Data rozwiąże wszystkie problemy ludzkości lub obawiać się, że czeka nas przyszłość całkowitej kontroli i inwigilacji, pozbawiona wolności. Jedno wiemy na pewno. Algorytmy Big Data coraz bardziej wpływają na nasze życie. Dlatego ważne jest, szczególnie dla tych, którzy na razie pozostają obojętni wobec tej kwestii, aby zdać sobie sprawę z siły i wpływu, jakie mają na nas nasze dane. Praca w formie instalacji prezentuje wyniki jednego użytkownika jako wizualizację danych w określonym czasie. Forma projekcji na półprzezroczystym ekranie nawiązuje z jednej strony do transparentności konsumenta i osoby, a z drugiej strony do braku przejrzystości informacji. Aby sprawdzić swoje dane, należy pobrać ze strony projektu (dataselfie.it) i zainstalować bezpłatne i bezpieczne rozszerzenie przeglądarki.



Stellar | Francesco Fabris [IT]

Instalacja interaktywna analizująca i wizualizująca dane pobierane z gwiazd i gwiazdozbiorów poprzez dedykowany interfejs. Ponieważ w kosmosie nie ma dźwięku, artysta chciał stworzyć system powiązania elektromagnetycznego z falami dźwiękowymi. Minimalistyczne, interaktywne urządzenie – sterownik, umożliwia użytkownikowi za pomocą prostych ruchów rąk poznanie określonych gwiazd na podstawie analizy dźwiękowych i wizualnych danych. Dźwięk generowany jest przez trzy silniki syntezy pracujące z różnymi danymi sonifikacji. Szczegółowe informacje na temat wybranych przez użytkownika gwiazd i gwiazdozbiorów działają jako parametry, które generują dźwięk, wraz z danymi analizowanymi w czasie rzeczywistym.
Francesco Fabris: koncepcja, reżyseria, programowanie
Patrycja Maksylewicz: 2D design
Przemysław Koleszka: manufacturing
Eloy Diez Polo: 3D design



Emotional Mirror | random quark [UK/GR]

Cyfrowe lustro, analizując wyraz twarzy wyświetla myśli patrzących w nie osób jako tweety, które uosabiają emocje, których właśnie doświadczają.
To jak się czujesz nadaje barwy temu co widzisz. Lustro Emocji pozwala na skonfrontowanie się z tym zjawiskiem poprzez analizę twojego wyrazu twarzy i pokazanie Ci go. Obok twojego wizerunku wyświetlają się myśli, które reprezentują emocje, których doświadczasz, prezentowane w formie tweetów. Patrząc w lustro coraz bardziej widoczne staje się sprzężenie zwrotne pomiędzy samopoczuciem a postrzeganiem.



Lima | Ali Phi [IR]

Generatywna audiowizualna instalacja, która się reprodukuje w czasie generując różne wzorce. Cząstki starają się zilustrować dynamiczną, cyfrową rzeźbę audiowizualną całkowicie opartą na stałej zmianie częstotliwości. Ta prosta SI skonstruowana z cząstek danych analizujących się nawzajem, sprawia wrażenie wirtualnej formy życia, której istnienie całkowicie zależy od ewolucji technologii.



Sandbox | Hsien- Yu Cheng [TW]

“Sandbox” jest instalacją wirtualną umieszczoną w przestrzeni wystawy. O swoim istnieniu powiadamia wysyłając wiadomość SMS do osoby znajdującej się na wystawie, zawierającą opis dzieło sztuki, nieistniejącego w tej przestrzeni. Każde dzieło sztuki prezentowane w tekście odnosi się do rzeczy i spraw, które, chcemy wierzyć, że są prawdziwe, ale nie jesteśmy w stanie udowodnić ich istnienia. Praca ta inspiruje odbiorców do wyobrażenia ich sobie, które podobnie jak wiele innych rzeczy i sytuacji w dzisiejszym świecie nie są materialne, choć jesteśmy przekonani o ich istnieniu.



Triolog | Jerry Galle [BE]

Interaktywne słuchowisko. Sztuczna inteligencja w trzech osobach, która stopniowo uczy się sztuki konwersacji i…przesłuchiwania. Nawiązując kontakt emailowy z Triolog, można wziąć czynny udział w rozwoju tej konkretnej SI. Dyskusja maszynowa obejmująca trzy osoby, w przeciwieństwie do dialogu zawierającego tylko dwie strony. “TRIOLOG” to sztuczna inteligencja, która opracowuje nieskończenie długi skrypt w formie niewielkich publikacji i słuchowisk. Tekst generowany jest za pomocą prostych algorytmów sztucznej inteligencji i rozpoznawania wzorców. Trzy głosy, Marial Chant – komentator, Eddy Bosse-de-Nage – głos męski i Rose Panmuffle – głos żeński, poruszają zagadnienia wybrane przez komentatora. Głównym tematem całego słuchowiska jest sztuka konwersacji i przesłuchiwania. Eddy i Rose, analizując to co mówi komentator, zasadniczo stopniowo uczą się przesłuchiwać współrozmówcę. Transkrypcja słuchowiska podana jest w formie wydrukowanych skryptów html i dokumentów tekstowych. W tle można usłyszeć fragment słuchowiska, a dźwięk powiadomienia e-mail, który można usłyszeć podczas odtwarzania jest celowy – wskazuje on na możliwość wysyłania wiadomości email do dzieła “TRIOLOG”. Cała korespondencja będzie zintegrowana i posłuży jako dodatkowy wkład do projektu.
E-maile można wysyłać na adres: Public.triolog@gmail.com i należy się spodziewać odpowiedzi od sztucznej inteligencji “TRIOLOG”.



Dollar Post | Wu I-Yeh [TW]

Projekt jest wynikiem 2-letnich badań Wu nad ludzkim aspektem technologii komunikacyjnych w dobie ciągłego przyspieszenia.
Angielski termin “electronic mail” oznacza elektroniczne przesyłanie poczty. Dollar Post 2.0 to system e-mail, służący jako środek do wysyłania poczty elektronicznej, w którym prędkość dostarczenia wiadomości zestawiona jest z ilością czasu potrzebnego na dostarczenie wiadomości drogą tradycyjną. Użytkownicy mogą mieć wpływ na prędkość dostarczenia wiadomości wybierając różne sposoby wysyłania przesyłki. Niektóre wykorzystywane są do dziś, niektóre wyszły już z użycia.
Możemy założyć, że w przyszłości dostarczanie wiadomości będzie jeszcze szybsze i bardziej rozwinięte, ale komunikacja wciąż będzie wymagała czynnika ludzkiego. Prezentując liniowy rozwój środków komunikacji poprzez przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, Wu zachowuje sentymentalny stosunek do używanych technologii wysyłania wiadomości, traktując ten proces jako stan umysłu jednostki, która go zachowuje niezależnie od jakości i szybkości formy przesyłu.
Częścią pracy jest film science fiction, który opowiada fikcyjną historię z wątkiem miłosnym, rozgrywającą się w niesprecyzowanej przyszłości, przedstawiający wizję używania technologii w przyszłości.
*System Dollar-Post można znaleźć w Internecie. http://dollar-post.com



Linear | Lien-Chen Wang [TW]
Performance at the vernissage on 24.10 | 20:00

Fascynacja wszechświatem w połączeniu z wykorzystaniem urządzeń interaktywnych i manipulacją dźwiękową. Urządzenia często wykorzystują metodę woluminu do osiągnięcia określonej percepcji fizycznej, a obrazy w wykonaniach dźwiękowych są generowane w czasie rzeczywistym, aby zmaterializować odpowiednie formy. W ostatnich latach Lien zaangażował się w płynną kombinację obrazów i dźwięków utworzonych za pomocą algorytmów komputerowych. To odzwierciedla wszechświat umysłu artysty, w którym za pomocą oprogramowania informatycznego zmienia się grawitacja, czas i parametry fizyczne na świecie, konstruując wirtualny świat linii i dźwięk elektryczny.



Multiverse | Boris Chimp 504 [PT] 
Performance at the vernissage on 24.10 | 21:00

Performance audiowizualny Miguela Neto aka mEEkAlnUt (audio) i Rodrigo Carvalho aka Visiophone (obraz)z Portugalii, charakteryzujący się futurystyczną estetyką Sci-Fi. Projekt inpirowany historią szympansa wysłanego na Księżyc w 1969 r. przez Związek Radziecki, który utknął w kosmosie i nigdy nie powrócił na Ziemię.